Мою маму зовут Лилит______.

Моей маме _44____ лет/года.

У моей мамы _светлые_____ волосы.

У моей мамы_серо-голубые___ глаза.

Моя мама работает__дома___.

Моя мама любит__меня_____.

Моя мама делает все домашние дела. Она ласковая и добрая,но иногда сердится,когда я долго сижу за компьютером. Мы вместе любим гулять и играть,вечером читаем книги и смотрим мультики. Классная у меня мама .

Բանաստեղծության մեջ կար թե գույն, թե շարժում։Գույնն էր սևը ,իսկ շարժումը կատաղի քամու ուժը։Ամբողջ ստեղծագործության գլխավոր տողն է<< Հողմը սակայն չար հոսանքով,բաժնել, ջոկել չէր կարենում>>։Ինչքան փորձում էր հողմը, չէր կարողանում բաժանել երկու ամպերին։Եթե ես վերնագրեի բանաստեղծությունը, կգրեի<<Անբաժան ընկերները>>։Բանաստեղծությունը երկու սև ամպի մասին է, որոնք անդադար հալածվում են կատաղի և չար հողմի կողմից, բայց մինչև վերջ մնում անբաժան։

Տնային առաջադրանքներ

1․ Ո՞ր շարքի բոլոր թվերն են պատիկ 2-ին։

3200, 324, 185, 4, 506

2902, 8, 442, 334, 2256

4388, 9, 880, 292

2․ Տրված թվերը ներկայացրո՛ւ կարգային գումարելիների գումարի տեսքով և պատասխանի՛ր հարցերին։

72=70+2

503=500+3 

3250=3000+200+50

Քանի՞ միավոր կա յուրաքանչյուր թվի միավորների կարգում։

2,3,0

Այդ թվերից ո՞րն է առանց մնացորդի բաժանվում 2-ի։

72,3250

Այդ թվերից որո՞նք են կենտ, և որո՞նք՝  զույգ։

Զույգ-72,3250,

Կենտ-503

3. Ընտրի՛ր այն արտահայտությունները, որոնց արժեքը պատիկ է 2-ին։

418+2109=2527

326+24=350

2136-321=1815

1562-28=1534

2×251=502

2×277+212=766

4․ Հետևելով օրինակին՝ կատարի՛ր բաժանում և ստուգի՛ր արդյունքը։

Օրինակ՝

248։5=49(3մն)

Ստ․ 49×5+3=248

2090:2=1045

1045×2=2090

2794:5=558(մն4)

558×5+4=2794

2790:10=279

279×10=2790

2797:10=279(մն7)

279×10+7=2797

5․Հասմիկը, կարդալով օրական 12 էջ, ո՞րերորդ օրը կվերջացնի 124 էջանոց գրքի ընթերցումը։

124:12=10(4մն)

• 

Տնային առաջադրանքներ

1․ Թվարկի՛ր 33-ից մինչև 45-ը ներառյալ բոլոր կենտ թվերը։ 35,37,39,41,43,45

2․ Որքա՞ն է երկու իրար հաջորդող կենտ թվերի տարբերությունը։ 2

3․ Զու՞յգ են, թե՞ կենտ։ Պատասխանդ հիմնավորի՛ր օրինակներով։

125 թվի նախորդ և հաջորդ թվերը

124 ,126-զույգ են

Երկու կենտ թվերի գումարը

5+3=8 զույգ է

Որևէ զույգ թվի նախորդ և հաջորդ թվերը

1,3-կենտ են

4․ Կատարի՛ր գործողությունը։

62դմ2սմ-5դմ8սմ=56 դմ 4 սմ

12ժ20ր-2ժ40ր=9 ժ 40 ր

82կգ-6կգ650գ=76 կգ 650 գ

42դմ7սմ+5դմ8սմ=48  դմ    5 սմ

12կգ650գ+6կգ450գ=8 կգ 800 գ

12ժ20ր+2ժ40ր=15 ժ

5․ Գտի՛ր անհայտ բաղադրիչը։

*։24=444

444×24=10656

203=4872:*

4872:203=24

*+3637=6240

6240-3637=2603

*-215=48001

48001+215=48216

6․ Երկու թվերի գումարը 560 է։ Այդ թվերից մեկը մյուսից փոքր է 6 անգամ։ Որո՞նք են այդ թվերը։ 480+80=560   

7. Ընտրի՛ր այն թվերը, որոնք տեղադրելով a-ի փոխարեն՝ երկու անհավասարություններն էլ միաժամանակ տեղի ունենան։

6450, 1, 1240,  459,

a<1245        a>1200,a=1240

a>214       a<1800,a=459

8. Ի՞նչ մնացորդ կստացվի։

(40+1):4=1(մն1)

(40+2):4=1(մն2)

(40+3):4=1(մն3)

9․ 7 մեծ և 5 փոքր պարկերում կա 38կգ բրինձ։ 7 մեծ և 7 փոքր պարկերում՝ 42կգ։ Որքա՞ն բրինձ կա մեծ և փոքր պարկերից յուրաքանչյուրում։ Պատ-Մեծ պարկ- 4 կգ,փոքր պարկ- 2 կգ։10․ Երեք հաջորդական կանգառներում ավտոբուսից իջնում է 3 ուղևոր, բարձրանում՝ 4-ը։ Քանի՞ ուղևոր կար ավտոբուսում ամենասկզբում, եթե երեք կանգառներից հետո դարձավ 15 ուղևոր։Պատ-18ուղևոր։

Ավետիք Իսահակյան

ԵՂՆԻԿԸ

«Մի անգամ իմ բարեկամ մի որսորդ մեր հանդի անտառուտ սարերից մի եղնիկ նվեր բերեց երեխաներիս համար»:
Այսպես սկսեց ընկերս աշնանային մի երեկո, երբ նստած միասին նրա պատշգամբում, հիացած նայում էինք հեքիաթական վերջալույսով վարվռուն սարերին, որոնց վրա մակաղած հոտերի նման մեղմորեն հանգչում էին ոսկեգեղմ անտառները:
«Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ եղնիկ էր̀  խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով, որ ծածկվում էին երկայն, նուրբ թարթիչների տակ:
Կամաց-կամաց մեր վրա սովորեց նա. էլ չէր փա□չում, չէր վախենում մեզնից. մանավանդ շա՜տ մտերմացել էր երեխաներիս հետ. նրանց հետ միասին վազվզում էր պարտեզում, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
Մի բան ինձ շատ էր զարմացնում: Եղնիկը թեև այնպես ընտելացել էր մեզ, սովորել էր մեր տանն ու դռանը, բայց մեկ-մեկ մեզնից թաքուն բարձրանում էր այս պատշգամբը և ուշագրավ, լռիկ նայում էր հեռու` անտառներով փաթաթված սարերին. ականջները լարած խորասույզ լսում էր անտառների խուլ ու անդուլ շառաչը, որ երբեմն ուժեղանում էր, երբեմն բարականում` նայելով հովերի թափին: Նայում էր նա այնպե՜ս անթարթ և այնպե՜ս ինքնամոռաց, որ երբ պատահում էր բարձրանում էի պատշգամբը, ինձ բավական միջոց չէր նկատում և եր□ հանկարծ ուշքի էր գալիս, նետի պես ծլկվում էր մոտիցս… Արդյոք գիտե՞ր նա, որ ինքը ղողանջուն անտառների ազատ երեխան է եղել, որ մայրը այնտեղ է կաթ տվել իրեն, որ այնտեղ է իր հայրը եղջյուրները խփել կաղնիներին: Արդյոք, գիտե՞ր, որ այդ խուլ շառաչը անուշ-անուշ օրորել է իրեն առաջին անգամ, և ո՞վ գիտե, գուցե, երազներ է բերել իրեն, սիրուն երազներ… Խե՜ղճ եղնիկ… Կարոտ` իր սիրած գուրգուրող անտառներից և զանգակ աղբյուրներից, իր խարտյաշ մորից և շնկշնկան հովերի հետ վազող ընկերներից` հիմա տանջվում, տառապում է մեզ մոտ, մտածում էի ես: Եվ այնպես սրտանց ցավակցում էի նրան… Չէ՞ որ նա էլ մեզ պես մտածող և զգայուն հոգի ունի:
Ես շատ էի հարգում նրան, խնդրեմ չծիծաղես վրաս, այո՛, այնքան, որ երբ նա բարձրանում էր պատշ□ամբը, հեռացնում էի երեխաներիս, և թողնում էինք նրան մենակ իր ապրումների հետ…
Երբ գրկում էի նրան, այդ նազելի էակին, և նայում էի լեռնային աղբյուրների նման վճիտ աչուկների մեջ` տեսնում էի այնտեղ մի թախծալի, երազուն կարոտ…
Մի գիշեր, մի քամի գիշեր էր, սարերից անսանձ փչում էր քամին, դուռն ու պատուհանները ծեծում ու ծեծկում: Պարզ լսվում էր, որ այնտեղ, անտառում, դարավոր կաղնիներն ու վայրի ընկուզենիները ճակատում էին հողմի դեմ` աղմկում և գոռում: Եվ քամին բերում էր անընդհատ անտառի այդ լիակուրծք խշշոցն ու մռունչը, ու թվում էր թե` հենց մեր դռան առջև է աղմկահույզ, հողմածեծ անտառը: Երեխաներս վախից կուչ էին եկել. մինչդեռ եղնիկը դողում էր մի խենթ սարսուռով: Աչքերը կայծակին էին տալիս: Անթարթ, ամբողջովին լսելիք դառած` ականջ էր դնում նա անտառի հուժկու շառաչին, որ խոսում էր նրա հետ մայրենի լեզվով:
Անտառը կանչում է նրան, ընկերների ազատ վազքն է տեսնում նա մթին թավուտների մացառուտ ժայռերն ի վեր,- մտածում էի ես:
Մի փոքր հետո ավելի սաստկացավ քամին` փոթորիկ դառնալու չափ. մեկ էլ աղմուկով բացվեցին լուսամուտի փեղկերը, և մի ուժգին շառաչ միանգամից ներս խուժեց: Եղնիկը հանկարծակի մի ոստումով ցատկեց լուսամուտի գոգը` աչքերը սուզելով շառաչուն խավարի մեջ: Ես իսկույն վրա վազեցի բռնելու նրան, սակայն նա մի ակնթար□ի մեջ թռավ լուսամուտից պարտեզը և ծածկվեց խավարների մեջ…
Դե՛հ, հիմա՛ գնա ու գտիր նրան իր հայրենի անծայր անտառներում…»:

1. Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դու՛րս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:
   1. Ակնթարթ
   2. Երբ
   3. Պատշգամբ
   4. Փախչում
      
2. Տեքստից դու՛րս գրիր տրված բառերի հոմանիշները.

Զուլալ -վճիտ

լուռ -անդուլ

3. Համապատասխան բացատրությունները գրի՛ր իրար դիմաց.

ա/ լույս աշխարհ գալ ——ծնվել, հայտնվել——————————————
բ/խելքը գլխին            ——դատող,բանիմաց,խելացի——————————————
գ/կողը հաստ              ——համառ,ինքնասածի,կամակոր——————————————
դ/ճաշը եփել                ——մեկին պատժել, լավ ծեծել——————————————

ա/մեկին պատժել, լավ ծեծել
բ/համառ, ինքնասածի, կամակոր
գ/դատող, բանիմաց, խելացի
դ/ծնվել,հայտնվել

4. Տեքսից դու՛րս գրիր չորս բարդ բառ:
   1. Աղմկահույզ,հողմածեծ,վերջալույս,ոսկեգեղմ։
5. Տրված օտար բառերը փոխարինի՛ր հայերեն համարժեքներով.

ա/զակազ——պատվեր——————
բ/մալինա ——մորի——————

գ/կենգուրու —ագեվազ——————

դ/ստարտ——սկիզբ——————

6. Տեքստից դու՛րս գրիր եզակի թվով գործածված չորս բառ:
   1. Մայր,երեխա,եղնիկ,կաթ։
      
7. Նշված բառերից յուրաքանչյուրի դիմաց նշված է, թե այն ինչ խոսքի մաս է: Ո՞ր տարբերակում է սխալ նշված.

8. ա/որսորդ – գոյական
   բ/եղնիկ – գոյական
   գ/առաջին –ածական
   դ/ազատ –ածական

8. Ինչպիսի՞ն էր եղնիկը: Նկարագրի՛ր եղնիկին ̀ օգտագործելով տեքստի բառերը:
   1. Խարտյաշ եղնիկը մտածող և բանական էակ էր։Նազելի և աղբյուրների նման վճիտ աչքերով։
9. Ի՞նչն էր զարմացնում հեղինակին.

ա/ Եղնիկը շատ գեղեցիկ էր ̀  խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով:

բ/Մտերմացել էր երեխաների հետ, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
գ/Եղնիկը հանկարծակի մի ոստյունով ցատկեց լուսամուտի գոգը՝ աչքերը սուզելով շառաչյուն խավարի մեջ:

դ/ Եղնիկը թեև ընտելացել էր ընտանիքին ու տանը,բայց մեկ-մեկ թաքուն բարձրանում էր պաշգամբ և լռիկ նայում անտառներով փաթաթված սարերին:

10.Ինչի՞ն կարող էր կարոտել եղնիկը:

Իր հայրենի անտառին, իր տանը, իր ընկերներին։

11.Ինչո՞ւ է հեղինակը հարգում եղնիկին:

Որովհետև այդ խելացի կենդանին կարոտում էր իր տունը։

12․ Նկարագրի՛ր անտառը հողմի ժամանակ:

Սարերից փչում էր կատաղի քամին։ Անտառից լսվում էին դարավոր ծառերի խշշոցը և աղմուկը։

Անտառը կարծես կռվի էր բռնվել խելահեղ հողմի հետ։