«Գանձերի կղզին» շոտլանդացի գրող Ռոբերտ Սթիվենսոնի արկածային վեպն է՝ կապված գանձերի որոնման հետ՝ թաքցրած ծովահեն Ֆլինտի կողմից անմարդաբնակ կղզում։ Առաջին անգամ հրատարակվել է 1883 թվականին։ Վեպը կազմված է 34 գլուխներից՝ բաժանված վեց մասերի։ Պատմությունը արվում է գլխավոր հերոսի՝ գինետան տիրոջ որդի երիտասարդ Ջիմ Հոկինսի կողմից։Պատանի Ջիմ Հոկինսին և նրա ծնողներին պատկանող «Ծովակալ Բենբոու» փոքրիկ պանդոկում հայտնվում է մի խորհրդավոր անծանոթ` բռնկուն ու անտանելի բնավորությամբ մի ծովային, որը շատ չանցած մահանում է: Հանգուցյալի իրերի մեջ Ջիմ Հոկինսը պատահաբար գտնում է մի քարտեզ, որտեղ նշված է գանձերի ճշգրիտ վայրը: Շատ շուտով պարզվում է, որ նա բոլորովին էլ միակ մարդը չէ, որ տեղյակ է գանձերի և քարտեզի մասին: Իր բարեկամների` կալվածատեր Տրելոնիի և բժիշկ Լիվսիի հետ Ջիմը նավով ճանապարհ է ընկնում` քարտեզում նշված գանձերը որոնելու` հաղթահարելով անհամար վտանգներ ու փորձություններ: 

Տոնինոն 5-րդ դասարանի աշակերտ է և դասերին պատրաստ չլինելու պատճառով երազում է մի կարճ ժամանակով դառնալ անտեսանելի։Փոքրիկ Տոնինոյի անխոհեմ երազանքը իրականություն է դառնում։Չգիտես ինչպես , սակայն ցանկությունը իրականանում է։Ամենասկզբում դա նրան զվարճացնում էր և նա շատ ուրախ էր ,որ կարող է անել իր սրտի ուզածը։Սակայն մի քանի չարաճճիություն անելուց հետո նա նկատում է, որ ստեղծում է անախորժություններ ուրիշների համար, հասկանում է որ կատարվածը այնքան էլ հաճելի չէ իրեն և սկսում է տխրել ու ձանձրանալ միայնակությունից։Մի քանի ժամ անց նա միայն երազում է դառնալ ինչպես բոլորը։Նա հասկանում է, որ մարդ չի կարող երջանիկ լինել առանց իր հարազատների և սիրելի մարդկանց։Հիմա նա ուներ միայն մեկ երազանք դառնալ նախկին Տոնինոն։ Եվ նույն հրաշքով, նա նորից վերափոխվեց և դարձավ տեսանելի։

Աշնանային արձակուրդներին ես կարդում էի Հարրի Փոթերը։Ճիշտ է, ես դեռ չեմ վերջացրել գիրքը, բայց կարող եմ ասել որ այն շատ հետաքրքիր է և խորհրդավոր։Այս գիրքը մի տղայի մասին է, որի անունն է Հարրի։Նա ծնողներին կորցնելուց հետո ապրում է իր մորաքրոջ ընտանիքի հետ, որտեղ նրան շատ վատ են վերաբերվում։ Երբ լրանում է տղայի 11 տարին, նրան հրավիրում են Հոգվորթս-կախարդական մի դպրոց որտեղ կարող են սովորել միայն բացառիկ ունակություններով երեխաները։ Այստեղ Հարրիին սպասվում է անհավանական արկածներով կյանք։Ես տպավորված եմ Դամբլդորի և Հագրիդի կերպարներով։Հագրիդը հսկա մարդ էր ,փարթամ և գանգուր մազերով, իսկ պրոֆեսոր Դամբլդորը Հոգվորթսի տնօրենն էր և բարի կախարդ , ուներ արծաթափայլ երկար մազեր, որոնք շողում էին նույնքան պայծառ ինչքան նրա աչքերը։Իմ նախընտրած երկտողն է գրքից <<Հիշիր չի կարելի բնակվել երազներում և մոռանալ ապրելու մասին>>։Սա Ալբուս Դամբլդորի խոսքերն են։

Ես բոլորին խորհուրդ եմ տալիս կարդալ և բացահայտել գրքերի հրաշք աշխարհը։